رازهایی که ناخن های شما در مورد سلامت تان فاش می کنند::
آیا می دانستید که ناخن های شما می توانند سرنخ هایی در مورد سلامت عمومی شما بدهند؟ سفید شدن ناخن، زرد شدن آن و علائم دیگری که در ناخن ها ظاهر می شوند به چه معنی می توانند باشند؟
شما می توانید مشکلات و بیماری های اعضای داخلی بدن تان(مشکلات ریه، قلب، کبد و …) را در ناخن هایتان ببینید.
ناخن های رنگ پریده
ناخن های بسیار رنگ پریده بسیاری از اوقات به افزایش سن نسبت داده می شوند. اما می توانند نشانه بیماری های زیر نیز باشند:
آنمی (کم خونی) نارسایی احتقانی قلب دیابت مشکلات کبدی سو تغذیه ناخن های سفید
اگر ناخن ها سفید شده اند و اطراف ناحیه سفید، یک حاشیه پر رنگ وجود دارد، می تواند نشان دهنده وجود مشکلات کبدی مانند هپاتیت باشد
ناخن های زرد
یکی از شایع ترین دلایل زرد شدن ناخن ها، عفونت قارچی است. چنانچه عفونت قارچی پیشرفت کند باعث بلند شدن ناخن از بستر و ضخیم شدن و خورد شدن لبه های ناخن می شود. در بعضی موارد نادر، ناخن های زرد می تواند نشان دهنده بیماری های جدی تری مانند بیماری تیروئید پیشرفته و یا پسوریازیس باشند.
ناخن های متمایل به آبی
ناخن هایی که دارای ته رنگ آبی هستند، نشان دهنده این هستند که بدن به مقدار کافی اکسیژن دریافت نمی کند. در واقع این حالت می تواند نشان دهنده یک عفونت در ریه مانند پنومونیا باشد.
ناخن های با سطح نا هموار
چنانچه سطح ناخن نا هموار و نقطه نقطه و موجدار شده است، مینواند یکی از نشانه های اولیه پسوریازیس و یا التهاب مفاصل باشد. پسوریازیس یک مشکل پوستی است که در ۱۰% از موارد از ناخن ها شروع می شود.
ناخن های ترک دار و شکننده
ناخن های خشک و شکننده که به دفعات ترک می خورند، می توانند نشان دهنده بیماری های تیروئید باشند. ناخن های شکننده و تر کدار با نما و ته رنگ زرد، نشان دهنده عفونت قارچی ناخن ها هستند.
ناخن با حاشیه و پوست اطراف پف کرده
اگر پوست اطراف ناخن، قرمز شده و پف کرده است، نشان دهنده این است که شیار اطراف ناخن دچار التهاب شده است. این حالت می تواند نشان دهنده بیماری لوپوس و یا سایر بیماری های بافت همبندی باشد.
خطوط سیاه زیر ناخن
به ناخن هایی که دارای خطوط سیاه هستند بایستی به سرعت رسیدگی شود. این خطوط سیاه معمولا نشانه ملانوما(خطرناک ترین نوع سرطان پوست) هستند.
تحلیل رفتن و کوتاه شدن ناخن ها
گاز گرفتن ناخن ها ممکن است فقط یک عادت در بعضی افراد باشد، اما در بعضی موارد نشان دهنده اظطراب و استرس پایدار است که نیاز به مداخله پزشکی دارد. همچنین ممکن است نشانه اختلال روانی جبری-وسواسی باشد.
در پایان به این نکته توجه کنید که بسیاری از تغییرات ناخن ها، بی ضرر هستند و همیشه نشان دهنده بیماری نیستند. برای مثال هر کسی که ناخن هایش سفید است به معنی ابتلای او به هپاتیت نیست. چنانچه از تغییرات ناخن خود نگرانید و آن را غیر طبیعی می دانید، با یک متخصص پوست و مو مشورت کنید.
::آنــــفولانـــزا ::
آنفولانزا چیست؟
آنفولانزا یک عفونت ویروسی است که بینی، گلو و ریه را در گیر می کند. علائم این بیماری شامل تب، درد بدن، سر درد، خستگی، بی اشتهایی،سرفه ی خشک، احساس خشکی یا زخم در گلو می باشد که به صورت ناگهانی ایجاد می شوند. آنفولانزا با سرماخوردگی متفاوت است و علائم شدید تری دارد. بیشتر افراد بدون عارضه خوب می شوند امابرخی اوقات عفونت باکتریایی هم به آن اضافه می شود مانند عفونت گوش، فونت سینوسها، و یا التهاب مجاری هوایی برونشیت.
مراقبت خوب در منزل می تواند از ایجاد این عوارض جلوگیری کند. عفونت ریه ها عارضه ی خطرناکتری است که ممکن است در برخی افراد ایجاد شود. کودکان زیر ٢سال ، افراد بالای ٦٥سال و افرادی که بیماری جدی دارند بیشتر دچار این وارض شده و ممکن است در بیمارستان بستری گردند.
عامل ایجاد کننده آنفولانزا چیست؟
آنفولانزا یک بیماری ویروسی است.ویروسهای آنفولانزای آ و ب بیماری را ایجادمی کنند. ویروس نوع آ معمولاً عامل ایجاد کننده ی شیوع سالیانه ی آنفولانزا است. این ویروسها مدام در حال تغییر خود هستند و انواع جدیدی ایجاد می کنند که خصوصیات متفاوتی دارد.به همین دلیل ساختمان ویروس از سالی به سال دیگر تغییر می کند و واکسنها و حتی داروها برای اثر بخشی باید تغییر کنند.
علائم بیماری چیست؟
از مواجهه با ویروس تا ایجاد علائم یک تا چهار روز طول می کشد. ابتدا خشکی گلو، آبریزش بینی و احساس زخم در گلو ایجاد می شوند و سه تا چهار روز بعد علائمی مانند تب، سرفه، درد بدن، سر درد، و خستگی ایجاد می شوند.در
آنفولانزا تهوع واستفراغ یا اسهال دیده نمی شود. زمان شیوع بیماری اواخر پاییز و اوایل زمستان است.
آنفولانزا چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشکان بیماری را از روی علائم آن تشخیص می دهند. با این وجود آزمایشهایی جهت کمک به تشخیص وجود دارند.
درمان آنفولانزا :
داروهای ضد ویروسی برای کاهش شدت و طول مدت علائم وجود دارند اما درمانهای خانگی می توانند موثر باشد. بیشتر افراد بدون مصرف دارو خوب
می شوند. مصرف مایعات، استراحت، و بخور برای مرطوب کردن مجاری تنفسی کمک کننده است.
از پزشک خود درخواست تجویز آنتی بیوتیک نکنید چون آنتی بیوتیک تنها بر عفونت باکتریایی تاثیر دارد. مصرف بیش از حد مکملها و ویتامینها نیز تاثیری بر شدت و طول دوره ی بیماری ندارد.
داروهای ضد ویروسی نیز وجود دارند که بیشتر در سالمندان و کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند ودرمعرض خطر عوارض هستند به کار می رود. درمان دارویی باید در دو روز اول آغاز علائم بیماری شروع شود و گرنه تاثیر زیادی نخواهد داشت. داروها در مقابل همه ی انواع ایجاد کننده ی آنفولانزا موثر نیستند.
پیشگیری:
با تزریق واکسن به صورت هر ساله، می توان از ابتلا به آنفولانزا پیشگیری کرد.
بسیاری از افراد می توانند به این طریق از ابتلا به آنفولانزا در امان باشند. واکسیناسیون در این افراد توصیه می شود.
نظرات خود را ارسال کنید!
