پارچه هایی که در سبک طراحی داخلی کلاسیک مورد استفاده قرار می گیرد، معمولا از جنس کتان، کرباس و مخمل و از نظر طراحی بسیار ساده و شیک و بدون تزیینات پر جلوه و افراطی است. در محیط های به سبک کلاسیک معمولا کفپوش هایی از جنس چوب، سنگ و مرمر بکار گرفته می شود. از اصلی ترین مشخصات این سبک بکارگیری تقارن و تعادل در دو سوی اتاق (سمت راست و چپ) و قرار دادن آینه ای در نقطه مرکزی آن است.
ستون ها نیز از دیگر خصیصه های سبک کلاسیک است که به معماری یونان و روم باستان بازمی گردد، و نمودهای آن در طراحی داخلی بصورت تاکید بر خطوط عمودی راه راه روی دیوارها و پرده است. برای نشان دادن اتاقی به سبک کلاسیک، از تزیینات و اکسسوارهای کلاسیکی نیز می توانید استفاده کنید.
در مجموع، .ویژگی های اصلی سبک طراحی داخلی کلاسیک عبارتند از:
• نظم، تقارن و تعادل (به عنوان نشانه های اصلی این سبک).
• در نظر گرفتن نقطه کانونی در هر اتاق (مانند شومینه).
• رنگ های پخته و متریال های طبیعی.
• پارچه های ساده و شیک.
طراحی داخلی به سبک آرت دکو (Art Deco Style Interior Design) سبک آرت دکو پس از جنگ جهانی اول (در سال های 1920 تا 1940) شکل گرفت و سبک رایج آن دوران محسوب می شد. این سبک زیبا و فریبنده بر مبنای «شور و هیجان» و «دیدگاه مثبت» دوران پس از جنگ در اروپا و امریکا شکل گرفت. مبلمان «آرت دکو» از نظر طراحی، فرم های نرم و منحنی صیقلی دارد. مبلمان آرت دکو در دوران خود شیوه ای بسیار مدرن محسوب می شد و تا به امروز راحتی و جذابیت خود را حفظ نموده است. در ساخت مبلمان آرت دکو، مواد و متریال صنعتی به وفور مورد استفاده قرار می گیرد. چوب های به کار رفته در مبلمان معمولا به رنگ سیاه در می آید. روکش مبلمان نیز معمولا از جنس مخمل و جیر است.
به دلیل آنکه فضاهای آرت دکو در زمان خود نسبتا مینیمالیستی بود، در این شیوه رنگ ها به صورت محدود مورد استفاده قرار می گیرد و معمولا شامل رنگ سیاه، در کنار سبز، قرمز و یا سفید، و نیز تاکید اصلی بر رنگ های طلایی و نقره ای است.
نورپردازی آرت دکو بسیار گسترده، و شامل انواع چراغ های سقفی، دیواری، رومیزی و زمینی است. چراغ و آباژورهای ایستاده از جنس آهن و کروم (و به رنگ سیاه با کلاهک شیشه ای)، چراغ های رومیزی از جنس نیکل، و چراغ های دیواری از جنس برنز، آلومینیم، استیل و نقره است. نورپردازی آرت دکو «گرم» با تم رنگی نارنجی و یا زرد است.
برخلاف اشیا دکوراتیو و تزئینی آرت دکو، سطوح به کار رفته در این سبک، معمولا صاف و صیقلی، بدون هرگونه بافت و عاری از تزئینات است. آینه ها از نیکل، کروم و نقره، و با تزئیناتی به شکل گوزن، طاووس، گل های رز و فرم های هندسی است. مجسمه های براق برنزی پوشیده از مهره های رنگی و یا مروارید است. دستگیره های در و شمعدان ها از جنس نیکل، کروم و نقره با فرم های پر پیچ و تاب است. گلدان ها از مرمر سفید یا سیاه، و بصورت جواهرنشان و یا طلاکوب شده است. به طور کلی تمام اشیا تزئینی و دکوراتیو به نحوی نمایانگر رسیدن به ثروت و خوشبختی دوباره، پس از سختی های دوران جنگ است.
در مجموع ویژگی های اصلی سبک طراحی داخلی آرت دکو عبارتند از:
• سبکی زیبا و فریبنده.
• مواد و متریال صنعتی و چوب های روکش دار.
• سیاه به عنوان رنگ اصلی یا رنگ پسزمینه.
• نورپردازی گسترده و در انواع مختلف.
• نقوش چشمگیر و رنگارنگ.
• اشیا و عناصر تزئینی زیاد.
طراحی داخلی به سبک رترو (Retro Style Interior Design) پس از گذشت هر چند دهه، طراحی های قدیمی دوباره تکرار می شود؛ اما با رویکردی جدید. به این شیوه سبک رترو گفته می شود و ترکیبی است از سبک های قدیمی با فرم هایی جدید، یا فرم های جدید با متریال و نازک کاری های قدیمی. پس از دوران جنگ در دهه 1950 و 1960 تمایلاتی به سمت رنگهای روشن تر و پر جلوه تر از قبل ایجاد شد که به نوعی تلاش در جهت پس زدن افسردگی و اندوه جنگ دهه 40 بود. امروزه سبک طراحی داخلی رترو به کار گرفتن ویژگی هایی از مُد دوران گذشته و بازگرداندن آن به دوران کنونی است به منظور آنکه سبک طراحی داخلی جدیدی ایجاد شود که هم مدرن و هم سرگرم کننده باشد. این سبک به دلیل تنوع و گستردگی قدرت انتخاب را بیشتر می کند و می تواند کاملا شخصی و منحصربفرد شود.
در طول هر یک از چند دهه گذشته، متریال، فرم ها، رنگ ها، مصنوعات و ابزارهای مختلفی وجود داشته که تاثیر ماندگاری بر همه ما گذاشته است. برخی از آن ها بخاطر یادآوری خاطراتی است که از گذشته و دوران کودکی خود داریم و انتخاب آنها سبک رترو شخصی مان را شکل می دهد. امروزه هر چیزی از دهه های 50، 60 و حتی 70 دوباره مد رایج شده است. مشخصه کلیدی برای تشخیص سبک رترو استفاده از سبک های قدیمی با رویکردی مدرن و جدید است.
در مجموع، ویژگی های اصلی سبک طراحی داخلی رترو عبارت است از:
• تفسیری جدید از طراحی های موجود.
• ترکیبی انتخابی از مواد و متریال مختلف.
• استفاده از اشیا کلاسیک.
• تشخیص نسبتا دشوار.
